- caduceu
- caduceu s. m. Varinha em que se enroscavam duas serpentes, atributo do deus Mercúrio e que hoje costuma empregar-se como símbolo do Comércio.• Confrontar: saduceu.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
caduceu — CADUCÉU, caducee, s.n. Sceptrul lui Hermes, reprezentat printr un baston cu două aripioare în vârf, înconjurat de doi şerpi, care, în antichitatea greco romană, simboliza pacea şi comerţul. – Din lat. caduceum, fr. caducée. Trimis de valeriu,… … Dicționar Român
caduceu — ca|du|ceu Mot Agut Nom masculí … Diccionari Català-Català
caducéu — s. n., art. caducéul; pl. caducée … Romanian orthography
caducifer — caducifér adj. m., pl. caduciféri; f. sg. caduciféră, pl. caducifére Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic CADUCIFÉR adj. m. Purtător de caduceu. [< … Dicționar Român
caduceo — ca·dù·ce·o, ca·du·cè·o s.m. CO verga alata con due serpenti intrecciati alla sommità, attributo del dio Ermes o Mercurio, usato nell antichità classica come emblema di pace portato dagli araldi e oggi divenuto simbolo dell arte medica {{line}}… … Dizionario italiano
caducífero — adj. [Linguagem poética] Que leva caduceu … Dicionário da Língua Portuguesa
saduceu — s. m. Membro de uma seita judaica oposta aos fariseus, favorável ao helenismo e cujos membros pertenciam em geral à classe rica. • Confrontar: caduceu … Dicionário da Língua Portuguesa